Historia szkoły

Zespół Szkół nr 4 w Skierniewicach został powołany 16 czerwca 1962 roku na podstawie zarządzenia ówczesnego Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Szkoła rozpoczęła działalność z dniem 1 września 1962 roku. Nazwa szkoły i kierunki kształcenia niejednokrotnie zmieniały się w ciągu kilkudziesięciu lat jej istnienia, wiele razy uległa przeobrażeniom i reorganizacji.

Historia Zespołu jest ściśle związana z zakładem przemysłowym RAWENT. W czasie drugiej wojny światowej w fabryce zatrudnionych było 100 pracowników, w tym 15 uczniów. Uczyli się oni nie tylko obsługi obrabiarek i spawarek, ale korzystali również z wykładów teoretycznych organizowanych przez inż. Oderfelda, który współpracował z kierownictwem fabryki.

Po wojnie, w okresie odbudowywania Polski ze zniszczeń wojennych, w dalszym ciągu kształcili się dla zakładu uczniowie, którzy chcieli zostać wykwalifikowanymi rzemieślnikami. Zarząd fabryki zwracał szczególną uwagę na typ i rodzaj organizowanych przyfabrycznych kursów specjalistycznych w celu poszerzenia umiejętności pracowników. W następnych latach systematycznie wzrastała liczba chętnych do przysposobienia w nauce i zarazem podjęcia pracy w zakładzie. Stąd decyzja władz o utworzeniu w 1962 r. Zasadniczej Szkoły Budowlanej dla Pracujących w Skierniewickiej Wytwórni Konstrukcji Stalowych „Mostostal”. Do września 1964 roku szkoła należała do Zjednoczenia „Mostostal” w Warszawie. Następnie do czerwca 1970r. była prowadzona przez Zjednoczenie Budowy Urządzeń Chemicznych „CHEMOSTAL” w Warszawie resortu Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego. W pierwszym roku działalności szkoły zostały uruchomione cztery klasy pierwsze kształcące w zawodzie monter konstrukcji stalowych. Naukę ówcześnie pobierało 140 uczniów, pracowało dziesięciu nauczycieli na niepełnym etacie.

Z powodu braku bazy lokalowej naukę rozpoczęto w suterenach hotelu robotniczego znajdującego się niedaleko zakładu, jak również przez krótki okres zajęcia odbywały się na strychu budynku fabryki. Z powodu wzrostu liczby chętnych uczniów do nauki w szkole przyzakładowej i w trosce o właściwe warunki pracy dydaktycznej, w 1963 r. zakład pracy przeznaczył całe pierwsze piętro budynku konstrukcyjnego na sale lekcyjne. Zamiarem ówczesnych władz była budowa budynku szkolnego, ta decyzja zapadła w pierwszym roku istnienia szkoły. Został wyznaczony teren w pobliżu fabryki z przeznaczeniem na budowę szkoły, która przez kolejne lata została systematycznie rozbudowana.

W 1964 r. podczas ogólnopolskiego zjazdu dyrektorów szkół Zjednoczenia „CHEMOSTAL”, zapadła decyzja o poszerzeniu oferty kształcenia o następujące zawody, które były potrzebne na rynku pracy:

• ślusarz konstrukcji stalowych,
• spawacz,
• tokarz,
• traser,
• ślusarz budowy urządzeń chemicznych,
• mechanik maszyn i urządzeń przemysłowych.

W lipcu 1970r. placówka została przekazana Zjednoczeniu Przemysłu Urządzeń Wentylacyjno-Klimatyzacyjnych i Odpylających „KLIMA-WENT” w Katowicach. Do roku 1971 szkołę ukończyło 752 uczniów, uzyskując pełne kwalifikacje w wyżej wymienionych zawodach. Pierwszym dyrektorem placówki został pan Jerzy Bogdanowicz, pełnił funkcję do 1980 roku oraz przystosował szkołę do zewnętrznych dyrektyw władz zwierzchnich. W związku z rozbudową kierunków kształcenia 1 stycznia 1972 roku na podstawie zarządzenia Ministra Przemysłu Ciężkiego oraz pisma Zjednoczenia Przemysłu Urządzeń Wentylacyjno-Klimatycznych Odpylających uległa zmianie nazwa szkoły na Zasadniczą Szkołę Zawodową dla Pracujących Skierniewickich Zakładów Urządzeń Odpylających i Wentylacyjnych „Rawent” w Grabinie, powiat skierniewicki.

Po dziewięciu latach 28 sierpnia 1980r. nastąpiła kolejna zmiana nazwy szkoły tym razem na Zasadniczą Szkołę Zawodową dla Pracujących przy Zakładach „Rawent” w Grabinie. W 1985 r. wraz ze zmianą granic administracyjnych miasta Skierniewice oraz podporządkowania ulic i numerów budynek szkoły zmienił adres, który do chwili obecnej jest aktualny. Nowym dyrektorem szkoły został pan Kajetan Bartczak, który piastował stanowisko w latach 1980–1986. Później jednoroczną kadencję pełniła w latach 1986–1987 pani Alina Przybylska, natomiast w latach 1987–1990 ponownie powrócił na stanowisko pan Kajetan Bartczak.

Lata dziewięćdziesiąte XX w. przyniosły szkole wielkie zmiany, powiązane z sytuacją społeczną i gospodarczą nowo narodzonej III Rzeczypospolitej. Gospodarka wolnorynkowa, zmiany w produkcji przemysłowej oraz zmniejszenie zapotrzebowania na dotychczas wytwarzane produkty wpłynęły na zmniejszenie zapotrzebowania na wykwalifikowanych pracowników i strukturę kształcenia zawodowego szkoły. Spowodowało to zmiany organizacyjne dla wszystkich pracowników szkoły i przyszłych uczniów. W okresie trudnych dla placówki przeobrażeń, długoletnim dyrektorem w latach 1990–2004 był pan Józef Psyk, a funkcję zastępcy pełnił do 1999 r. pan Zbigniew Olczak.